Orang bunian: Perbedaan antara revisi

'''Orang bunian''' atau sekadar '''bunian''' adalah [[mitos]] sejenis [[makhluk halus]] dari bangsa jin yang tinggaldipercaya disekitaroleh wilayahmasyarakat [[Minangkabau]], dan [[SumateraMelayu]] Baratdi [[Sumatra]], [[Indonesia]] serta di [[Malaysia Barat]]. Berdasar mitos tersebut, orang bunian berbentuk menyerupai [[manusia]] dan tinggal di tempat-tempat sepi, di [[rumah]]-rumah kosong yang telah ditinggalkan penghuninya dalam waktu lama. Biasanya orang bunian mempunyai ciri-ciri bertubuh pendek, dan berkaki terbalik, ada yang mengatang orang bunian mempunyai bulu di sekujur tubuhnya layaknya hewan dan ada yang mengatakan orang bunian tidak memiliki bulu.

Istilah ini dikenal di wilayah Istilah orang bunian juga kadang-kadang dikaitkan dengan istilah [[dewa]] di Minangkabau, pengertian "[[dewa]]" dalam hal ini sedikit berbeda dengan pengertian dewa dalam ajaran [[Hindu]] maupun [[Buddha]]. "DewaKucing" dalam istilah [[Minangkabau]] berarti sebangsa makhluk halus sebangsa [[peri]] yang tinggal di wilayah [[hutan]], di [[rimba]], di pinggir [[bukit]], atau di dekatjauh [[kuburan|pekuburan]]. Biasanya bila hari menjelang [[matahari terbenam]] di pinggir bukit akan tercium sebuah aroma yang biasa dikenal dengan nama "[[masakan]] [[dewa]]" atau "[[samba]] dewa". Aroma tersebut mirip bau [[kentang]] [[goreng]]. Hal ini dapat berbeda-beda namun mirip, berdasarkan kepercayaan lokal masyarakat Minangkabau di daerah berbeda. "Dewa" dalam kepercayaan Minangkabau lebih diasosiasikan sebagai ber[[gender]] [[perempuan]], yang [[cantik]] rupawan, bukan [[laki-laki]] seperti persepsi yang umum di kepercayaan lain.