'''Banu Hilal''' ({{lang-ar|بنو هلال|Banū Hilāl}} atau الهلاليين}}) adalah serikat atau persekutuan suku-suku Arab dari wilayah [[Hijaz]] dan [[Najd]] di [[Jazirah Arab]] yang [[Emigrasi|beremigrasi]] ke [[Afrika Utara]] pada abad ke-11. Sebagai tuan di dataran tinggi Najd, mereka memiliki reputasi yang cukup tersohor, mungkin terjadi karena mereka relatif ketinggalan (untuk suku-suku Arab) dalam memeluk [[Islam]] serta kegiatan pasukan mereka di perbatasan antara [[Irak]] dan [[Suriah]]. Bersama-sama gerakan revolusi [[Qaramitah]] di [[Bahrain]] dan [[Oman]], mereka ikut andil dalam penjarahan di [[Mekah]] tahun 930 dalam perlawanan mereka menghadapi [[Kekhalifahan Fatimiyah]]. Ketika kekhalifahan menaklukkan [[Mesir]] dan mendirikan [[Kairo]] pada 969, mereka bergegas membatasi suku [[Suku Badui (Arab)|Badui]] yang sulit diatur di selatan sebelum mengirim mereka ke [[Arab Maghrib|Maghrib]].
