Die Stem van Suid-Afrika: Perbedaan antara revisi
Konten dihapus Konten ditambahkan
Rescuing 2 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.9 |
Camelista27 (bicara | kontrib) |
||
Baris 50:
Ons vir jou, Suid-Afrika.
|
𝚁𝚒𝚗𝚐𝚒𝚗𝚐 𝚘𝚞𝚝 𝚏𝚛𝚘𝚖 𝚘𝚞𝚛 𝚋𝚕𝚞𝚎 𝚑𝚎𝚊𝚟𝚎𝚗𝚜,
𝙵𝚛𝚘𝚖 𝚘𝚞𝚛 𝚍𝚎𝚎𝚙 𝚜𝚎𝚊𝚜 𝚋𝚛𝚎𝚊𝚔𝚒𝚗𝚐 𝚛𝚘𝚞𝚗𝚍;
𝙾𝚟𝚎𝚛 𝚎𝚟𝚎𝚛𝚕𝚊𝚜𝚝𝚒𝚗𝚐 𝚖𝚘𝚞𝚗𝚝𝚊𝚒𝚗𝚜,
𝚆𝚑𝚎𝚛𝚎 𝚝𝚑𝚎 𝚎𝚌𝚑𝚘𝚒𝚗𝚐 𝚌𝚛𝚊𝚐𝚜 𝚛𝚎𝚜𝚘𝚞𝚗𝚍;
𝙵𝚛𝚘𝚖 𝚘𝚞𝚛 𝚙𝚕𝚊𝚒𝚗𝚜 𝚠𝚑𝚎𝚛𝚎 𝚌𝚛𝚎𝚊𝚔𝚒𝚗𝚐 𝚠𝚊𝚐𝚘𝚗𝚜
𝙲𝚞𝚝 𝚝𝚑𝚎𝚒𝚛 𝚝𝚛𝚊𝚒𝚕𝚜 𝚒𝚗𝚝𝚘 𝚝𝚑𝚎 𝚎𝚊𝚛𝚝𝚑,
𝙲𝚊𝚕𝚕𝚜 𝚝𝚑𝚎 𝚜𝚙𝚒𝚛𝚒𝚝 𝚘𝚏 𝚘𝚞𝚛 𝚌𝚘𝚞𝚗𝚝𝚛𝚢,
𝙾𝚏 𝚝𝚑𝚎 𝚕𝚊𝚗𝚍 𝚝𝚑𝚊𝚝 𝚐𝚊𝚟𝚎 𝚞𝚜 𝚋𝚒𝚛𝚝𝚑.
𝙰𝚝 𝚝𝚑𝚢 𝚌𝚊𝚕𝚕 𝚠𝚎 𝚜𝚑𝚊𝚕𝚕 𝚗𝚘𝚝 𝚏𝚊𝚕𝚝𝚎𝚛,
𝙵𝚒𝚛𝚖 𝚊𝚗𝚍 𝚜𝚝𝚎𝚊𝚍𝚏𝚊𝚜𝚝 𝚠𝚎 𝚜𝚑𝚊𝚕𝚕 𝚜𝚝𝚊𝚗𝚍,
𝙰𝚝 𝚝𝚑𝚢 𝚠𝚒𝚕𝚕 𝚝𝚘 𝚕𝚒𝚟𝚎 𝚘𝚛 𝚙𝚎𝚛𝚒𝚜𝚑,
𝙾 𝚂𝚘𝚞𝚝𝚑 𝙰𝚏𝚛𝚒𝚌𝚊, 𝚍𝚎𝚊𝚛 𝚕𝚊𝚗𝚍.
|-
|
In die murg van ons gebeente,
in ons hart en siel en gees,
In ons roem op ons verlede,
In ons hoop op wat sal wees.
In ons wil en werk en wandel,
Van ons wieg tot aan ons graf.
Deel geen ander land ons liefde,
Trek geen ander trou ons af.
Vaderland, ons sal die adel,
Van jou naam met ere dra:
Waar en trou as Afrikaners,
Kinders van Suid-Afrika.
In die songloed van ons somer,
in ons winternag se kou,
In die lente van ons liefde,
in die lanfer van ons rou.
By die klink van huw'liksklokkies,
by die kluit-klap op die kis.
Streel jou stem ons nooit verniet nie,
Weet jy waar jou kinders is.
Op jou roep sê ons nooit née nie,
Sê ons altyd, altyd ja:
Om te lewe, om te sterwe -
Ja, ons kom, Suid-Afrika.
Op U Almag vas vertrouend
het ons vadere gebou:
Skenk ook ons die krag, o Here!
Om te handhaaf en te hou.
Dat die erwe van ons vadere
Vir ons kinders erwe bly:
Knegte van die Allerhoogste,
Teen die hele wêreld vry.
Soos ons vadere vertrou het,
Leer ook ons vertrou, o Heer:
Met ons land en met ons nasie
Sal dit wel wees, God regeer.
|
𝙸𝚗 𝚘𝚞𝚛 𝚋𝚘𝚍𝚢 𝚊𝚗𝚍 𝚘𝚞𝚛 𝚜𝚙𝚒𝚛𝚒𝚝,
𝙸𝚗 𝚘𝚞𝚛 𝚒𝚗𝚖𝚘𝚜𝚝 𝚑𝚎𝚊𝚛𝚝 𝚑𝚎𝚕𝚍 𝚏𝚊𝚜𝚝;
𝙸𝚗 𝚝𝚑𝚎 𝚙𝚛𝚘𝚖𝚒𝚜𝚎 𝚘𝚏 𝚘𝚞𝚛 𝚏𝚞𝚝𝚞𝚛𝚎,
𝙰𝚗𝚍 𝚝𝚑𝚎 𝚐𝚕𝚘𝚛𝚢 𝚘𝚏 𝚘𝚞𝚛 𝚙𝚊𝚜𝚝;
𝙸𝚗 𝚘𝚞𝚛 𝚠𝚒𝚕𝚕, 𝚘𝚞𝚛 𝚠𝚘𝚛𝚔, 𝚘𝚞𝚛 𝚜𝚝𝚛𝚒𝚟𝚒𝚗𝚐,
𝙵𝚛𝚘𝚖 𝚝𝚑𝚎 𝚌𝚛𝚊𝚍𝚕𝚎 𝚝𝚘 𝚝𝚑𝚎 𝚐𝚛𝚊𝚟𝚎 –
𝚃𝚑𝚎𝚛𝚎'𝚜 𝚗𝚘 𝚕𝚊𝚗𝚍 𝚝𝚑𝚊𝚝 𝚜𝚑𝚊𝚛𝚎𝚜 𝚘𝚞𝚛 𝚕𝚘𝚟𝚒𝚗𝚐,
𝙰𝚗𝚍 𝚗𝚘 𝚋𝚘𝚗𝚍 𝚝𝚑𝚊𝚝 𝚌𝚊𝚗 𝚎𝚗𝚜𝚕𝚊𝚟𝚎.
𝚃𝚑𝚘𝚞 𝚑𝚊𝚜𝚝 𝚋𝚘𝚛𝚗𝚎 𝚞𝚜 𝚊𝚗𝚍 𝚠𝚎 𝚔𝚗𝚘𝚠 𝚝𝚑𝚎𝚎,
𝙼𝚊𝚢 𝚘𝚞𝚛 𝚍𝚎𝚎𝚍𝚜 𝚝𝚘 𝚊𝚕𝚕 𝚙𝚛𝚘𝚌𝚕𝚊𝚒𝚖
𝙾𝚞𝚛 𝚎𝚗𝚍𝚞𝚛𝚒𝚗𝚐 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝚊𝚗𝚍 𝚜𝚎𝚛𝚟𝚒𝚌𝚎
𝚃𝚘 𝚝𝚑𝚢 𝚑𝚘𝚗𝚘𝚞𝚛 𝚊𝚗𝚍 𝚝𝚑𝚢 𝚗𝚊𝚖𝚎.
𝙸𝚗 𝚝𝚑𝚎 𝚐𝚘𝚕𝚍𝚎𝚗 𝚠𝚊𝚛𝚖𝚝𝚑 𝚘𝚏 𝚜𝚞𝚖𝚖𝚎𝚛,
𝙸𝚗 𝚝𝚑𝚎 𝚌𝚑𝚒𝚕𝚕 𝚘𝚏 𝚠𝚒𝚗𝚝𝚎𝚛'𝚜 𝚊𝚒𝚛,
𝙸𝚗 𝚝𝚑𝚎 𝚜𝚞𝚛𝚐𝚒𝚗𝚐 𝚕𝚒𝚏𝚎 𝚘𝚏 𝚜𝚙𝚛𝚒𝚗𝚐𝚝𝚒𝚖𝚎,
𝙸𝚗 𝚝𝚑𝚎 𝚊𝚞𝚝𝚞𝚖𝚗 𝚘𝚏 𝚍𝚎𝚜𝚙𝚊𝚒𝚛;
𝚆𝚑𝚎𝚗 𝚝𝚑𝚎 𝚠𝚎𝚍𝚍𝚒𝚗𝚐 𝚋𝚎𝚕𝚕𝚜 𝚊𝚛𝚎 𝚌𝚑𝚒𝚖𝚒𝚗𝚐
𝙾𝚛 𝚠𝚑𝚎𝚗 𝚝𝚑𝚘𝚜𝚎 𝚠𝚎 𝚕𝚘𝚟𝚎 𝚍𝚘 𝚍𝚎𝚙𝚊𝚛𝚝,
𝚃𝚑𝚘𝚞 𝚍𝚘𝚜𝚝 𝚔𝚗𝚘𝚠 𝚞𝚜 𝚏𝚘𝚛 𝚝𝚑𝚢 𝚌𝚑𝚒𝚕𝚍𝚛𝚎𝚗
𝙰𝚗𝚍 𝚍𝚘𝚜𝚝 𝚝𝚊𝚔𝚎 𝚞𝚜 𝚝𝚘 𝚝𝚑𝚢 𝚑𝚎𝚊𝚛𝚝
𝙻𝚘𝚞𝚍𝚕𝚢 𝚙𝚎𝚊𝚕𝚜 𝚝𝚑𝚎 𝚊𝚗𝚜𝚠𝚎𝚛𝚒𝚗𝚐 𝚌𝚑𝚘𝚛𝚞𝚜:
𝚆𝚎 𝚊𝚛𝚎 𝚝𝚑𝚒𝚗𝚎, 𝚊𝚗𝚍 𝚠𝚎 𝚜𝚑𝚊𝚕𝚕 𝚜𝚝𝚊𝚗𝚍,
𝙱𝚎 𝚒𝚝 𝚕𝚒𝚏𝚎 𝚘𝚛 𝚍𝚎𝚊𝚝𝚑, 𝚝𝚘 𝚊𝚗𝚜𝚠𝚎𝚛
𝚃𝚘 𝚝𝚑𝚢 𝚌𝚊𝚕𝚕, 𝚋𝚎𝚕𝚘𝚟𝚎𝚍 𝚕𝚊𝚗𝚍.
𝙸𝚗 𝚝𝚑𝚢 𝚙𝚘𝚠𝚎𝚛, 𝙰𝚕𝚖𝚒𝚐𝚑𝚝𝚢, 𝚝𝚛𝚞𝚜𝚝𝚒𝚗𝚐,
𝙳𝚒𝚍 𝚘𝚞𝚛 𝚏𝚊𝚝𝚑𝚎𝚛𝚜 𝚋𝚞𝚒𝚕𝚍 𝚘𝚏 𝚘𝚕𝚍;
𝚂𝚝𝚛𝚎𝚗𝚐𝚝𝚑𝚎𝚗 𝚝𝚑𝚎𝚗, 𝙾 𝙻𝚘𝚛𝚍, 𝚝𝚑𝚎𝚒𝚛 𝚌𝚑𝚒𝚕𝚍𝚛𝚎𝚗
𝚃𝚘 𝚍𝚎𝚏𝚎𝚗𝚍, 𝚝𝚘 𝚕𝚘𝚟𝚎, 𝚝𝚘 𝚑𝚘𝚕𝚍 –
𝚃𝚑𝚊𝚝 𝚝𝚑𝚎 𝚑𝚎𝚛𝚒𝚝𝚊𝚐𝚎 𝚝𝚑𝚎𝚢 𝚐𝚊𝚟𝚎 𝚞𝚜
𝙵𝚘𝚛 𝚘𝚞𝚛 𝚌𝚑𝚒𝚕𝚍𝚛𝚎𝚗 𝚢𝚎𝚝 𝚖𝚊𝚢 𝚋𝚎:
𝙱𝚘𝚗𝚍𝚜𝚖𝚎𝚗 𝚘𝚗𝚕𝚢 𝚝𝚘 𝚝𝚑𝚎 𝙷𝚒𝚐𝚑𝚎𝚜𝚝[𝚊]
𝙰𝚗𝚍 𝚋𝚎𝚏𝚘𝚛𝚎 𝚝𝚑𝚎 𝚠𝚑𝚘𝚕𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚕𝚍 𝚏𝚛𝚎𝚎.
𝙰𝚜 𝚘𝚞𝚛 𝚏𝚊𝚝𝚑𝚎𝚛𝚜 𝚝𝚛𝚞𝚜𝚝𝚎𝚍 𝚑𝚞𝚖𝚋𝚕𝚢,
𝚃𝚎𝚊𝚌𝚑 𝚞𝚜, 𝙻𝚘𝚛𝚍 𝚝𝚘 𝚝𝚛𝚞𝚜𝚝 𝚃𝚑𝚎𝚎 𝚜𝚝𝚒𝚕𝚕:
𝙶𝚞𝚊𝚛𝚍 𝚘𝚞𝚛 𝚕𝚊𝚗𝚍 𝚊𝚗𝚍 𝚐𝚞𝚒𝚍𝚎 𝚘𝚞𝚛 𝚙𝚎𝚘𝚙𝚕𝚎
𝙸𝚗 𝚃𝚑𝚢 𝚠𝚊𝚢 𝚝𝚘 𝚍𝚘 𝚃𝚑𝚢 𝚠𝚒𝚕𝚕.
|}
| |||