Rantau merupakan suatu kawasan atau negeri yang berada di luar kampung halaman.

Dalam konsep budaya Minangkabau, rantau dapat bermaksud juga suatu kawasan yang diteroka dan berada di luar kawasan darek (pedalaman atau inti) Minangkabau. Selain itu kata rantau juga dapat bermakna garis pantai atau daerah aliran sungai maupun hal yang merujuk kepada perbatasan.[1]

Rujukan

  1. ^ Kato, Tsuyoshi, (2005), Adat Minangkabau dan Merantau dalam Perspektif Sejarah, Balai Pustaka, ISBN 979-690-360-1.