Sepuluh Perintah YHWH, Tuhannya avram, yitshak dan ya'akof
Keluaran 20 Ayat 1-17
(Dalam bahasa Ibrani: עשרת הדברים (Asereth ha-De'varîm) atau "sepuluh perkataan")
Ayat | Bahasa Ibrani(dari kanan ke kiri) | Alih aksara Ibrani | Bahasa Indonesia(versi Terjemahan Baru) |
---|---|---|---|
1 | וידבר אלהים את כל־הדברים האלה לאמר׃ ס | wa y·da·ber e·lo·him et kol-ha·de·va·rim ha·'e·leh le·mor. (s) | Lalu Allah mengucapkan segala firman ini: |
2 | אנכי יהוה אלהיך אשר הוצאתיך מארץ מצרים מבית עבדים׃ | a·no·khi YHWH e·lo·hei·kha a·syer ho·w·ze·ti·kha me·'e·rez miz·ra·yim mi·beit a·ba·dim. | Akulah TUHAN, Allahmu, yang membawa engkau keluar dari tanah Mesir, dari tempat perbudakan. |
3 | לא יהיה־לך אלהים אחרים על־פני ׃ | lo yih·yeh-le·kha e·lo·him a·khe·rim al-pa·na·ya. | Jangan ada padamu allah lain di hadapan-Ku. |
4 | לא תעשה־לך פסל ׀ וכל־תמונה אשר בשמים ׀ ממעל ואשר בארץ מתחת ואשר במים ׀ מתחת לארץ ׃ | lo ta·'a·seh-le·kha fe·sel we·khol-te·mu·nah a·syer ba·sya·ma·yim mim·ma·'al wa·'a·syer ba·'a·rez mi·ta·khat wa·'a·syer ba·ma·yim mi·ta·khat la·'a·rez. | Jangan membuat bagimu patung yang menyerupai apapun yang ada di langit di atas, atau yang ada di bumi di bawah, atau yang ada di dalam air di bawah bumi. |
5 | לא־תשתחוה להם ולא תעבדם כי אנכי יהוה אלהיך אל קנא פקד עון אבת על־בנים על־שלשים ועל־רבעים לשנאי׃ | lo-tis·takh·weh la·hem we lo ta·'a·ve·dem ki a·no·khi YHWH e·lo·hei·kha el qa·na po·ked a·won a·bot al-ba·nim al-syil·le·syim we·'al-ri·be·'im le·so·ne·'ai. | Jangan sujud menyembah kepadanya atau beribadah kepadanya, sebab Aku, TUHAN, Allahmu, adalah Allah yang cemburu, yang membalaskan kesalahan bapa kepada anak-anaknya, kepada keturunan yang ketiga dan keempat dari orang-orang yang membenci Aku, |
6 | ועשה חסד לאלפים לאהבי ולשמרי מצותי׃ ס | we·'o·seh khe·sed la·'a·la·fim le·'o·ha·bai u·le·syo·me·rei miz·wo·tai. (s) | tetapi Aku menunjukkan kasih setia kepada beribu-ribu orang, yaitu mereka yang mengasihi Aku dan yang berpegang pada perintah-perintah-Ku. |
7 | לא תשא את־שם־יהוה אלהיך לשוא כי לא ינקה יהוה את אשר־ישא את־שמו לשוא׃ פ | lo ti·sya et-syem-YHWH e·lo·hei·kha la·sya·we ki lo ye·na·qeh YHWH et a·syer-yi·sya et-she·mob la·sha·we. (p) | Jangan menyebut nama TUHAN, Allahmu, dengan sembarangan, sebab TUHAN akan memandang bersalah orang yang menyebut nama-Nya dengan sembarangan. |
8 | זכור את־יום השבת לקדשו ׃ | za·kho·wr et-yo·wm ha·sya·bat le·qa·de·syow. | Ingatlah dan kuduskanlah hari Sabat: |
9 | ששת ימים תעבד ועשית כל־מלאכתך ׃ | sye·syet ya·mim ta·'a·bod we·'a·si·ta kol-me·lakh·te·kha. | enam hari lamanya engkau akan bekerja dan melakukan segala pekerjaanmu, |
10 | ויום השביעי שבת ׀ ליהוה אלהיך לא־תעשה כל־מלאכה אתה ׀ ובנך־ובתך עבדך ואמתך ובהמתך וגרך אשר בשעריך ׃ | we·yo·wm ha·she·bi·'i sya·bat la·YHWH e·lo·hei·kha lo-ta·'a·seh khol-me·la·khah at·tah u·bin·kha-u·bi·te·kha ab·de·kha wa·'a·ma·te·kha u·be·hem·te·kha we·ge·re·kha a·syer bisy·'a·rei·kha. | tetapi hari ketujuh adalah hari Sabat TUHAN, Allahmu; maka jangan melakukan sesuatu pekerjaan, engkau atau anakmu laki-laki, atau anakmu perempuan, atau hambamu laki-laki, atau hambamu perempuan, atau hewanmu atau orang asing yang di tempat kediamanmu. |
11 | כי ששת־ימים עשה יהוה את־השמים ואת־הארץ את־הים ואת־כל־אשר־בם וינח ביום השביעי על־כן ברך יהוה את־יום השבת ויקדשהו׃ ס | ki sye·syet-ya·mim a·sah YHWH et-ha·sya·ma·yim we·'et-ha·'a·rez et-hai·yam we·'et-kol-a·syer-bam wa i·ya·nakh bai·yo·wm ha·she·bi·'i al-ken ,be·rakh YHWH et-yo·wm ha·sya·bat wa y·qa·de·sye·hu. (s) | Sebab enam hari lamanya TUHAN menjadikan langit dan bumi, laut dan segala isinya, dan Ia berhenti pada hari ketujuh; itulah sebabnya TUHAN memberkati hari Sabat dan menguduskannya. |
12 | כבד את־אביך ואת־אמך למען יארכון ימיך על האדמה אשר־יהוה אלהיך נתן לך׃ ס | ka·bed et-a·bi·kha we·'et-e·me·kha le·ma·'an ya·'a·ri·khun ya·mei·kha al ha·'a·da·mah a·syer-YHWH e·lo·hei·kha no·ten lakh. (s) | Hormatilah ayahmu dan ibumu, supaya lanjut umurmu di tanah yang diberikan TUHAN, Allahmu, kepadamu. |
13 | לא תרצח׃ ס | lo tere·tzakh. (s) | Jangan membunuh. |
14 | לא תנאף׃ ס | lo tene·'af. (s) | Jangan berzinah. |
15 | לא תגנב׃ ס | lo tege·nob. (s) | Jangan mencuri. |
16 | לא־תענה ברעך עד שקר׃ ס | lo-ta·'a·neh be·re·'a·kha ed sya·qer. (s) | Jangan mengucapkan saksi dusta tentang sesamamu. |
17 | לא תחמד בית רעך לא־תחמד אשת רעך ועבדו ואמתו ושורו וחמרו וכל אשר לרעך׃ פ | lo takhe·mod beit re·'e·kha lo-takh·mod e·syet re·'e·kha we·'ab·dow wa·'a·ma·tow we·syow·row wa·kha·mo·row we·kol a·syer le·re·'e·kha. (p) | Jangan mengingini rumah sesamamu; jangan mengingini isterinya (harafiah: "istri sesamamu"), atau hambanya laki-laki, atau hambanya perempuan, atau lembunya atau keledainya, atau apapun yang dipunyai sesamamu. |