Dinasti Seljuk: Perbedaan antara revisi

Jatuhnya kekuasaan [[Bani Buwaih]] ke tangan [[Seljuk Ibn Tuqaq]] bermula dari perebutan kekuasaan di dalam negeri. Ketika [[al-Malik al- Rahim]] memegang jabatan Amir al-Umara, kekuasaan itu dirampas oleh panglimanya sendiri, [[Arselan al-Basasiri]]. Dengan kekuasaan yang ada di tangannya, al-Basasiri berbuat sewenang-wenang terhadapap [[Al-Malik al-Rahim]] dan Khalifah [[al-Qaimdari]] [[Bani Abbas]]; bahkan dia mengundang Khalifah [[Fathimiyah]], ([[al-Mustanshir]]), untuk menguasai [[Baghdad]]. Hal ini mendorong khalifah meminta bantuan kepada [[TughrilAlp BekArselan]] ''Rahimahullah'' dari daulah [[Bani Seljuk]] yang berpangkalan di negeri [[Jabal]]. Pada tanggal '''18 Desember 1055 M/447 H''' pimpinan [[Seljuk]] itu memasuki [[Baghdad]].

[[Al-Malik al-Rahim]], Amir al-Umara [[Bani Buwaih]] yang terakhir, dipenjarakan. Dengan demikian berakhirlah kekuasaan [[Bani Buwaih]] dan bermulalah kekuasaan [[Daulah Seljuk]]. Pergantian kekuasaan ini juga menandakan awal periode keempat [[khilafah]] [[Abbasiyah]]. [[Bani Seljuk]] berasal dari beberapa kabilah kecil rumpun suku [[Ghuz]] di wilayah [[Turkistan]]. Pada abad kedua, ketiga, dan keempat Hijrah mereka pergi ke arah barat menuju [[Transoxiana]] dan [[Khurasan]]. Ketika itu mereka belum bersatu. Mereka dipersatukan oleh [[Seljuk ibn Tuqaq]]. Karena itu, mereka disebut orang-orang Seljuk. Pada mulanya [[Seljuk ibn Tuqaq]] ''Rahimahullah'' mengabdi kepada [[Bequ]], raja daerah [[Turkoman]] yang meliputi wilayah sekitar [[laut Arab]] dan [[laut Kaspia]]. Seljuk ''Rahimahullah'' diangkat sebagai pemimpin tentara. Pengaruh Seljuk ''Rahimahullah'' sangat besar sehingga [[Raja Bequ]] khawatir kedudukannya terancam. [[Raja Bequ]] bermaksud menyingkirkan [[Seljuk]].

Namun sebelum rencana itu terlaksana, [[Seljuk]] ''Rahimahullah'' mengetahuinya. Ia tidak mengambil sikap melawan atau memberontak, tetapi bersama pengikutnya ia bermigrasi ke daerah [[land]], atau disebut juga ''Wama Wara'a al-Nahar'', sebuah daerah [[muslim]] di wilayah [[Transoxiana]] (antara [[sungai Ummu Driya]] dan [[Syrdarya]] atau [[Sihun]]). Mereka mendiami daerah ini atas izin penguasa [[daulah Samaniyah]] yang menguasai daerah tersebut. Mereka masuk Islam dengan manhaj [[Sunni Salafy]]. Ketika [[daulah Samaniyah]] dikalahkan oleh [[daulah Ghaznawiyah]], [[Seljuk]] ''Rahimahullah'' menyatakan memerdekakan diri. Ia berhasil menguasai wilayah yang sebelumnya dikuasai oleh [[daulah Samaniyah]]. Setelah [[Seljuk]] ''Rahimahullah'' meninggal, kepemimpinan dilanjutkan oleh anaknya, [[Israil Ibn Seljuk]] dan kemudian penggantinya [[Mikail Ibn Israil Ibn Seljuk]], namun sayang saudaranya dapat ditangkap oleh penguasa [[Ghaznawiyah]].

Kepemimpinan selanjutnya dipegang oleh [[Thugril Bek]] ''Rahimahullah''. Pemimpin [[Seljuk]] terakhir ini berhasil mengalahkan [[Mas'ud al-Ghaznawi]], penguasa [[dinasti Ghaznawiyah]], pada tahun '''429 H/1036 M''', dan memaksanya meninggalkan daerah [[Khurasan]]. Setelah keberhasilan tersebut, Thugril memproklamasikan berdirinya [[daulah Seljuk]]. Pada tahun '''432 H/1040 M''' daulah ini mendapat pengakuan dari [[khalifah Abbasiyah]] di [[Baghdad]]. Di saat kepemimpinan [[ThugrilAlp BekArselan]] inilah, dinasti [[Seljuk]] memasuki [[Baghdad]] menggantikan posisi [[Bani Buwaih]]. Sebelumnya, Thugril ''Rahimahullah'' berhasil merebut daerah-daerah [[Marwadan Naisabur]] dari kekuasaan [[Ghaznawiyah]], [[Balkh]], [[urjan]], [[Tabaristan]], [[Khawarizm]], [[Rayy]], dan [[Isfahan]].

Posisi dan kedudukan [[khalifah]] lebih baik setelah dinasti [[Seljuk]] berkuasa; paling tidak kewibawaannya dalam bidang agama dikembalikan setelah beberapa lama "dirampas" orang-orang [[Syi'ah]]. Meskipun [[Baghdad]] dapat dikuasai, namun ia tidak dijadikan sebagai pusat pemerintahan. [[Thugril Bek]] ''Rahimahullah'' memilih kota [[Naisabur]] dan kemudian kota [[Rayy]] sebagai pusat pemerintahannya. Daulah-daulah kecil yang sebelumnya memisahkan diri, setelah ditaklukkan [[daulah Seljuk]] ini, kembali mengakui kedudukan [[Baghdad]], bahkan mereka terus menjaga keutuhan dan keamanan [[Abbasiyah]] untuk membendung faham [[Syi'ah]] dan mengembangkan manhaj [[Sunni Salafy]] yang dianut mereka.

Disamping membagi wilayah menjadi lima, dipimpin oleh gubernur yang bergelar Syeikh atau Malik itu, penguasa [[Bani Seljuk]] juga mengembalikan jabatan perdana menteri yang sebelumnya dihapus oleh penguasa [[Bani Buwaih]]. Jabatan ini membawahi beberapa departemen.Pada masa [[Alp Arselan]] [[Rahimahullah]], ilmu pengetahuan dan agama mulai berkembang dan mengalami kemajuan pada zaman Sultan [[Maliksyah]] yang dibantu oleh perdana menterinya [[Nizham al-Mulk]]. Perdana menteri ini memprakarsai berdirinya Universitas [[Nizhamiyah]] '''(1065 M)''' dan Madrasah [[Hanafiyah]] di [[Baghdad]]. Hampir di setiap kota di [[Irak]] dan [[Khurasan]] didirikan cabang [[Nizhamiyah]]. Menurut [[Philip K. Hitti]], Universitas [[Nizhamiyah]] inilah yang menjadi model bagi segala perguruan tinggi di kemudian hari.